Sunday, June 21, 2009

May isang sundalo (Ikalawang Bahagi)

Sa wakas, tuluyan nang nasukol ng mga kasama kong sundalo ang mga bandido. Rumesbak ang tropa at handang-handa ang matitikas na miyembro ng sandatahang lakas. Napatay ng mga ito ang karamihan sa mga bandido at nahuli rin ang kilabot na lider ng grupo. Dahil mission accomplished na, muli na akong makababalik sa kampo sa Maynila at muling makakasama ang aking asawa’t anak. Nananabik na rin ako sa kanila. At alam ko na nag-aalala na rin sila. Pero bago ako makauwi, kailangan munang gumaling ang aking mga sugat. Mabuti na lang at walang sawa at magaling sa pag-aalaga si Joan, ang nurse na nakatoka sa akin. Nagiging mabilis ang aking paggaling.

Matapos linisin ni Joan ang sugat ko sa balikat, ang aking sugat naman sa bandang singit ang kanyang inasikaso. Wala akong suot na brief. Kaya nasasaplutan lang ng kumot ang ari ko. Mabuti naman at kami na lang ang tao sa ward na kinalalagyan ko. Kalalabas lang mga pasyente na tuluyan nang gumaling. Sa loob-loob ko, pagkakataon ko na sa maganda at pilyang nurse na ito.

Tinanggal ni Joan ang kumot at muli siyang nagtapon ng pilyang ngiti. Sa pagkakataong ito, nagpukol ako sa kanya ng makahulugang ngiti. Tahimik na sinimulan niya ang paglilinis sa aking sugat. Walang lakas ang aking ari sa simula pero agad itong nagtikas-pahinga nang aksidenteng (aksidente nga ba o talagang sinadya?) madunggol ng malikot na kamay ni Joan. Naging isang matikas na sundalo ang aking ari na alertong naghihintay sa utos ng komandante. Hindi na napigilan ni Joan ang kanyang tawa, tawang lalong nagpainit sa akin.

Sa pagpapatuloy ng paglanggas ni Joan sa aking sugat, lalong dumalas ang pagdunggol ng kanyang kamay sa naghuhumindig ko nang ari. Walang pagdududa na hindi na aksidente ang lahat. Alam ko na gusto ni Joan na pag-initin ako. Sinapo ko ang kanyang kamay at hindi ko naramdaman sa kanya ang pagtanggi at saka ko itinabi sa gilid ang hawak niyang instrumento. Saka ko ipinasakal sa kamay niya ang aking matigas na matigas ari. (Itutuloy)

No comments:

Post a Comment